Erteleye erteleye sene oluyor 2011. Bilkent Kütüphanesi'ni gezerken elime geçiveriyor kitap, ve artık okuyayım diyorum. Yalayıp yutturmasa da, kendini azimle okutan bir kitap. Anneleri onlar küçükken ölmüş olan Scout ve Jem Finch kardeşlerin büyüme süreçleri, babaları, çevreleri ve birbirleri ile ilişkileri, ve dünyayı küçük kasabalarından yola çıkarak tanımaları tatlı bir dille anlatılıyor. Jem kardeşlerin büyük olanı. Babaları gibi olgun, anlayışlı ve ergenlik dönemine yeni yeni giren akıllı bir çocuk. Scout ise Harper Lee'nin çocukluğu. Zaten kitap da büyük ölçüde yazarın çocukluğuna dayanıyor. Scout evin küçük, yaramaz, hareketli, lafını kimseden esirgemeyen, güçlü ve korkusuz kızı. 8 yaşına gelmiş olmasına rağmen hala kot tulumla gezmesi ve saçlarını kısa kesmesi, dışarıda oynaması, başta halası olmak üzere hanım hanımcık kadınları rahatsız ediyor ve babasının ona iyi bakmadığını düşünmelerine yol açıyor. Babaları Athicus ise, olgun, bilgili, sakin, genelin dışında olarak çocuklara yetişkin gibi davranan ve sır saklamayan bir avukat.
Hikaye Alabama'da 1930larda geçiyor. Zenciler hala ikinci sınıf olarak görülüyor ve toplum hayatından dışlanıyor. Böyle bir ortamda babaları Athicus'a zenci bir adamın savunması veriliyor, hem de tecavüz suçundan. Çocuklar bu dava boyunca toplumun kendilerine dayattığı değerleri sorgulamayı ve iyi ve kötüyü kendi pencerelerinden algılamayı öğreniyorlar. Büyük insan topluluklarının zaman zaman acımasız olabileceğini ve çok düşünen insanların hep bir parça dışlanmış olacağını da anlıyorlar. Bir iki sene önce dalga geçtikleri ve yargıladıkları insanlara farklı bir gözle bakmaya başlıyorlar. Bunun en somut örneği de evlerinin yanındaki evde yaşayan ve hiç dışarı çıkmayan adam oluyor. Önceleri onu ve evi bir korku objesi ve cesaret testi olarak kullanırken, zamanla onu anlamaya ve sevmeye başlıyorlar.
Sonuç olarak, çocukların kişiliklerinin oluştuğu ve hayata dair kararlar almaya başladıkları dönemlerde,
Bu arada Harper Lee'nin bu tek kitabıyla Pulitzer ödülü almış olduğunu da yazmadan geçmemek gerek.
- ilhamavcisi'nin notu: 7/10.
No comments:
Post a Comment